Luik-Bastenaken-Luik
Een van de grootste wielerklassiekers van het voorjaar
wordt natuurlijk verreden in de Ardennen. Nadat de renners het Vlaamse
gebeid onveilig hebben gemaakt wordt er doorgeschoven naar het oosten
van België naar de heuvels van de Ardennen. La Doyenne of wel
Luik-Bastenaken-Luik wordt natuurlijk verreden tussen deze twee
plaatsen. Het is een ronde van ongeveer 270 kilometer. Het parcours
blijft in de basis meestal wel hetzelfde, maar de organisatie kan hier
en daar nog wel eens een heuveltje meer of minder erin stoppen. De
echte klassiekers blijven meestal wel aanwezig. De eerste 100
kilometers komen de renners nauwelijks bijzondere klimmetjes tegen.
De eerste beklimming is die in La Roche en Ardennen.
Deze klim van 2,8 kilometer is natuurlijk nog niet zo bijzonder. De
wedstrijd kom meestal goed van start na het keerpunt in Bastenaken of
Bastogne zoals je wilt. Hoogtepunten in de wedstrijd zijn dan
natuurlijk de beklimming van de Wanne met direct na de afdeling van
deze de supersteile col de Stockeu. Hier zie je zelfs de profs even
flink op hun tanden bijten. Na het monument van Eddie Mercx, die deze
wedstrijd als enige vijf keer won, gaan de renners richting de Col de
la Redoute en de Roche au Faucons. Vooral de redoute is favoriet bij
de wielerliefhebbers. Dagen vooraf staan hier de campers al klaar om
maar vooral geen glimp van hun favoriet te hoeven missen. Wie op een
van de populaire colletjes de wedstrijd wil bekijken zal vroeg uit
zijn bed moeten. Plaatsen zijn hier meestal vroeg bezet. De andere
plekken zijn meestal goed te doen. Ongeveer een uur voor de snelste
doorkom tijd wordt dat stuk van het parcours afgezet. Ben je dus wat
op tijd dan kun je nog met je auto, mits er parkeerruimte is op de
col, het parcours nog op om een plekje te bemachtigen.
Voor wie zelf sportief is zijn er meerdere
mogelijkheden om zelf ook eens een keer deze klassieker te rijden.
Uiteraard kun je de route een stukje voor de profs uitrijden. Je bent
dan in ieder geval verzekerd van publiek. De dag voor de wedstrijd van
de profs is het parcours al uitgezet voor tourfietsers. Volledig
verzorgd kun je dan de tocht rijden. (dit kan nog een aantal andere
keren per jaar ook) Uiteraard hoef je jezelf niet per se te wagen aan
de grootste afstand. Er zijn nog 2 kortere routes uitgezet met daarin
nog steeds wel alle mooie beklimmingen. Hoewel het de vraag is of je
daar nog steeds zo overdenkt als in je in een hagelbui de Roche Aux
Faucons beklimt. Het weer is in deze voorjaarsklassieker een
onvoorspelbare factor. Ooit is de route wel eens in de sneeuw gereden.
|